Gözler; kalbin aynasıdır derler. Bazen karşımızdakiyle sadece gözlerimizle konuşmak istemez miyiz veya içimizi sadece bir bakışla aktarmak... Gülersek, bizimle birlikle gözlerimizde güler, ağlarsak o da ağlar, kem olursa değer, yaşam içinde bizimle birlikte o da parlar. Hayata iyi tarafından bakmamızı sağlarken bir yandan da bizi kötülerden ve kötülüklerden, nazardan, korur. Koruyucu gözlerdir onlar…Belki de bir bakış yeter, elimizdeki cam fincanın bir anda tuz buz olmasına. O yüzden her zaman üzerimizde taşıyacağımız bir Koruyucu göz olmalıdır.